ای کاش

ای کاش این روزها نگاهمان به کودکی بیفتد

که با دست های کوچک و کثیفش دست رو شیشه مغازه کفش فروشی گذاشته

و حلقه ای از اشک بلورین در چشمانش آمده

و از پشت شیشه ی بی روح

به کودکانی مینگرد که کفش نو میخرند.

و فروشنده با عصبانیت او را از حوالی مغازه خود دور میکند

چرا هیچ کس به کفش های پاره کودک نگاه نمی‌کند ؟

چرا هیچ کس کمک نمی‌کند .

چرا هیچ کس درک نمی‌کند

ای کاش فقط حق تماشا را به آنها بدهیم

مهربان باشیم

شاید فردا نباشیم . ❤