ناتانائیل

ناتانائیل ، 
سرچشمه ی همه ی درد سرهای تو ،گوناگونی چیز هایی است که داری. 
حتی نمی دانی که از آن میان کدام را دوست تر داری و این را در نمی یابی که یگانه دارایی آدمی زندگی است. 
حتی کوتاه ترین لحظه ی زندگی نیز از مرگ زورآور تر است و آن را انکار می کند. 
مرگ چیزی نیست جز رخصتی برای زندگی های دیگر،برای این که همه چیز پیوسته نو شود، 
برای این که هیچ یک از صورت های زندگی "آن" را بیش از زمانی که برای شناختنش ضروری است،در اختیار نگیرد. 
خوشا لحظه ای که سخن تو طنین افکند